Skowhegan wordt wakker

There is the sun!

Jep, Skowhegan baadt in de zon - van tijd tot tijd. Een sneeuwvlok hier en daar en wat hagel om het ijs op de meren te bewaren worden zeldzaam. Mijn nieuwe fiets komt goed van pas. Heel gauw kan ik weer naar school peddelen. Zot zijn doet niet zoveel zeer.

Samen met de zon, komen ook de mensen weer buiten. Leuk om te zien. Hier is het ook echt zoals in de dierenwereld (jaja, want dieren zijn precies als mensen, met dezelfde mensenwensen, het staat allemaal in de krant). De vlinders zijn niet buiten maar in de buiken. Plotseling komen allemaal relaties tussen collega's naar boven. De winterslaap is gedaan en blijkbaar is het tijd om weer in actie te schieten- op alle vlakken. Ikzelf trek de bergen in op zoek naar de eerste beren! Ook raften komt in 't zicht. En in twee weken; New Orleans!

Papierwerk stapelt hier ook op; belastingen, verzekeringen, ziekenhuisrekeningen, ... Hersenen gebruiken is alweer een tijdje geleden en het verleert snel.

St. Patricksday was hier een groot event, tot in Skowhegan zag alles groener dan anders. Enkel Guinness was te verkrijgen. Dus nu leer ik de amerikanen La Chouffe drinken. Dat hebben ze hier wel in een drankenhandel (ook Chimay en een tiental andere goede keuzes). Als ik Skowhegan La Chouffe leer kennen, heb ik mijn taak als belgische ambassadrice volbracht, vind ikzelf.

Hopelijk is het noodweer in België en omstreken verdwenen. Hou het daar in orde!

Vergeet niet af en toe te vieren. Het leven is veel plezanter als je af en toe toast met vrienden.

Je moet niet door elkaar geschud worden om dat te beseffen.

Ik stuur wat zonnige dagen op!
Liesbeth