Montreal en Quebec 16-20 feb 2010

Shiften wisselen in school is uiterst leerrijk, simpel en interessant voor alle partijen (kind/ begeleiders/ school) en omdat het logisch is, is het uit den boze. Vanaf nu. Vorige week kon ik het gewissel flikken en genieten van een bezoek aan Montreal en Quebec. Steden even vlakbij als Parijs van Herentals. Peanuts op amerikaanse wereldschaal.

Het verslag.

Dinsdagnamiddag-avond gereden. Vijf-zes uur vlotjes naar Montreal gebold. In gebrekkig frans werd ik rondgeleid door het hostel. Ik wandelde nog wat in de buurt en omdat ik nu eenmaal in de etnische buurt zat, at ik sushi. Enkele tieners sloten de avond met mij af in de keuken. Ikke met cola light, de tieners met goedkoop bier. (In Canada mag je drinken vanaf 18, in Amerika 21, dus dikke feest voor hen)


Woensdag veelveelveelveel gewandeld. Naar het zuiden van de stad en daar flink heel veel bekeken. Montreal staat vol kerken, na een tijdje nam ik maar geen foto's meer. Thee om op te warmen. Mont Royal bewandeld, mooi in natuur, veel eekhoorns en spechten. Via allerlei gebouwen, kerken en het hart van Pater André naar zuiden gecirkelt. Veel victoriaanse huizen en geen wolkenkrabbres. Daarom vond ik Montreal alvast veel mooier dan New York. Meer stijl en geschiedenis. Soep gegeten om op te warmen... en dan de avondwandeling langs de rivier. In de avond is er een route waar de gebouwen oplichten. washeel mooi.

Mijn middagmaal was het typische toast met PB and J. Peanutbutter and jelly vanuit hostel. Ik vond dat ik maarop zijn amerikaans moest doen hier. Was nog wel te eten maar het vult absoluut niet terwijl je wel massaal veel energie binnenkrijgt.

Terug via Quartier Latin waar belgische frietjes werden geserveerd. Ik ben wel tegen het eten van eigen voedsel in buitenland maar dit rook naar echte frietjes! En ze waren ook echt. Hmmmm. Mitraillette. Het broodje was nog te slap maar niet zo fluffie als de 'gewone broden' hier. Er zaten twee Merguezworstjes in, vettig maar OK, ik had veel gewandeld he. Nu terug.

Slechts één persoon op de kamer van 10, dus luxe. Nog wat gebabbeld met de Spanjaard in het hostel en dan maffen.

Donderdag weer veel gewandeld. De dingen gezien die ik had overgeslagen de dag tevoren. Little Italy, parken, ... Geprobeerd over de brug naar het eiland te geraken, mislukt. Geen voetgangers. Dus langs haven weer naar centrum. De ondergrondse verkent; Montreal is een dubbeldekstad. Je kan kilometers wandelen in propere gangen met regelmatig een eetsectie vol lekkere geuren. Daar even Bill Bryson gelezen (Walk in the Woods) om uit te rusten en te wachten op het begin van het lichtfestival. Dat was leuk maar koud. Ik kon in het verlicht rad rondkijken naar de doolhof, de verwarmde bol, de stad, de animatie, ... Na het vuurwerk met de metro naar het hostel. Slapen.

Vrijdag naar de biodoom gestapt. Goed gedaan van de Canadezen. Alle 4 de ecosystemen die voorkomen in Quebec -op het regenwoud na- worden gepresenteerd in de verschillende ruimtes. Je loopt er rond en ziet er alle dieren die je ook in Canada kan ontmoeten. Tof. Ook meteen het olympisch stadium gefotografeerd. Sneeuw en zonnetje.

Zaterdagochtend de auto van sneeuw ontdaan -weeral- en vroeg vertrokken. Nog voor iemand in het hostel wakker was, zat ons Liesbeth al te worstelen met een sneeuwstorm op de weg Montreal-Quebec. Ik vroeg me af waarom er weer gefreakt moest worden, maar wanneer het zonnetje een uurtje later doorbrak, is dat noodweer allemaal vergeten.

Door Quebec City gereden, naar St. Anne de Beaupré. Mooie grote baseliek. Daarna stukje terug naar de watervallen Montmorency. Anderhalf keer zo hoog als de Niagara watervallen. In de zon, meer dan prachtig. Terug in het centrum vond ik een parkeerplaats en aangename straat. Ik besloot alvast een stukje van de stad te verkennen en dat ging verbazend snel. In Quebec is de oude stad gecentreerd en leuk om in te wandelen. Het heeft wel wat van La Roche of een andere gezellige Ardennenstad. Vooral met de kerstverlichting -waar Montreal waarschijnlijk beter in de zomer doet.

De oude haven bekeken, een intern marktje, ... Koken en babbelen met de andere logees in het hostel. Pierre, de baas en zijn hondje maakten het allemaal erg gezellig. Ik keek met enkele Canadezen en twee meisjes vanuit de buurt van Farmington (vlakbij Skowhegan) naar de olympische wintergames in Vancouver. Ik had een kamer van 8 voor mezelf... De volgende dag door de koude gestapt. Bruggen, de Citadel, de oude stad, kerken enz; 'check'.

Een suikertaart en amandelen met chocolade rond zijn het cadeautje voor mijn huisgenoten. Vooral de maple siroop stond bekend in de streek -leuke manier van sirooplollies maken op het ijs- maar Skowhegan is nummer 1 op vlak van maple siroop-productie... Dus nogal stom om dat mee te pakken naar the middle of nowhere.

In de namiddag teruggereden en een halte gemaakt langs de bevroren Kennebec en sneeuwbossen. In Skowhegan was er geen nieuwe sneeuw gevallen dus rijden werd er allemaal maar beter op.

Douchen, uitpakken en uitrusten. Home sweet home.